Otyłość u pacjentów obciążonych kardiologicznie

Czym jest otyłość?

Otyłość jest chorobą określaną mianem globalnej epidemii, charakteryzującą się nadmiernym nagromadzeniem tkanki tłuszczowej, czego konsekwencją jest rozwój powikłań metabolicznych i niemetabolicznych oraz pogorszenie jakości życia. Biorąc pod uwagę postępujący charakter choroby, skuteczne leczenie najlepiej rozpocząć już w fazie nadwagi z podejściem dostosowanym do indywidualnych potrzeb chorego. Dane pokazują, że już dwóch na trzech dorosłych Polaków ma nadwagę lub jest otyłych. Za czynniki odpowiedzialne za powstanie i rozwój choroby przyjmuje się czynniki genetyczne, metaboliczne, psychologiczne i środowiskowe. Nadmierna masa ciała zwiększa ryzyko wystąpienia m.in. takich chorób, jak: cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca, bezdech senny, czy zaburzenia gospodarki lipidowej. Otyłość przyczynia się również do rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów.

Podstawowa tabela BMI dla dorosłych:

• do 18,5 – niedowaga,
• 18,5–24,9 – waga prawidłowa,
• 25–29,9 – nadwaga,
• 30–34,9 – otyłość pierwszego stopnia,
• 35–39,9 – otyłość drugiego stopnia,
powyżej 40 – otyłość trzeciego stopnia.

Otyłość to nie tylko problem masy ciała…

to także kluczowy czynnik ryzyka chorób układu krążenia. U wielu pacjentów prowadzi ona do rozwoju tzw. miażdżycowej choroby sercowo-naczyniowej (ASCVD), obejmującej takie zdarzenia jak:
• przebyty zawał serca,
• udar niedokrwienny mózgu,
• choroba tętnic obwodowych (np. chromanie przestankowe, zabiegi rewaskularyzacji, amputacje z powodu zmian miażdżycowych).

Pacjenci po takich incydentach należą do grupy szczególnego ryzyka – wymagają nie tylko standardowej terapii kardiologicznej, ale także nowoczesnych metod leczenia otyłości, które mogą zmniejszyć ryzyko kolejnych powikłań i poprawić rokowanie.