Czy u Twojego dziecka lub dziecka bliskiej Ci osoby rozpoznano łuszczycę?
To przewlekła choroba skóry, która może wpływać nie tylko na zdrowie fizyczne, ale również na samopoczucie i funkcjonowanie społeczne dziecka. Udział w badaniu klinicznym może być szansą na dostęp do nowoczesnych terapii i kompleksowej opieki.
Dowiedz się więcej na temat prowadzonego badania klinicznego dla tej jednostki chorobowej.
Zgłoś się do badania klinicznego
Czym jest łuszczyca?
Łuszczyca jest częstą dermatozą wieku dziecięcego. W populacji dziecięcej pierwsze objawy pojawiają się najczęściej między 7–10 rokiem życia. Najczęstszym czynnikiem wyzwalającym lub zaostrzającym przebieg choroby u dzieci są infekcje bakteryjne, w tym zakażenia górnych dróg oddechowych oraz wirusowe (opryszczka, ospa wietrzna, grypa). Bardzo ważnym czynnikiem zaostrzającym przebieg łuszczycy u dzieci jest stres.
Najważniejszymi cechami klinicznymi odróżniającymi łuszczycę wieku dziecięcego od łuszczycy wieku dorosłego są: częstsze zajęcie skóry twarzy, małżowin usznych, okolic zgięciowych oraz występowanie łuszczycy wysiewnej. Ponadto zmianom skórnym u dzieci częściej towarzyszy świąd. Łuszczyca powoduje znaczne obniżenie jakości życia u dzieci oraz wysoki poziom stresu, zwiększa również ryzyko zachorowania na depresję, stany lękowe.
Leczenie łuszczycy u dzieci, bez względu na postać kliniczną choroby czy jej stopień zaawansowania, wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta i zaangażowania w proces leczenia lekarza, dziecka oraz jego rodziców.
Czerwone zapalne plamy pokryte srebrzystą łuską, najczęściej zlokalizowane na łokciach, kolanach, owłosionej skórze głowy czy tułowiu 
